سوراخ دندان معمولا به دلیل تجمع باکتری ها و اسیدهای تولید شده توسط آن‌ها در روی دندان ایجاد می‌شود. این باکتری‌ها در حالت طبیعی در دهان وجود دارند ولی اگر برای مدت طولانی بر روی دندان قرار بگیرند، باعث آسیب به لایه‌ی ظریف و سفید دندان یعنی لایه‌ی انامل می‌شوند و در نتیجه سوراخی در دندان ایجاد می‌کنند.

برای ترمیم سوراخ دندان، روش‌های مختلفی وجود دارد که به عواملی مانند اندازه و عمق سوراخ، محل قرارگیری دندان، وضعیت دندان و … بستگی دارد. به‌عنوان مثال، در صورتی که سوراخ کوچک باشد، معمولا از فیلینگ (پر کردن) استفاده می‌شود. در این روش، بعد از حذف باکتری‌ها و شکستن بخش آسیب‌دیده دندان، ماده‌ای مانند رزین یا آمالگام به عنوان جایگزین اندامل خرده شده بر روی دندان قرار می‌گیرد.

در صورتی که سوراخ بیشتر باشد و به نواحی عمقی دندان نیز گسترش پیدا کرده باشد، لازم است تا از روش‌های دیگری مانند عصب‌کشی و نصب کراون (تاج) استفاده کرد. در حالتی که سوراخ به حدی عمیق باشد که به ریشه دندان هم خسارت برساند، احتمالا لازم است که دندان برداشته شود و از روش‌های پروتز کردن دندان، مانند ایمپلنت دندانی استفاده کرد.

لازم به ذکر است که برای جلوگیری از ایجاد سوراخ دندان، رعایت بهداشت دهان و دندان، فرار از مصرف شیرینی‌ها و نوشیدنی‌های شیرین، استفاده از خمیر دندان حاوی فلوراید و مراجعه به پزشک دندانپزشک به‌صورت دوره‌ای برای بررسی دندان‌ها و جلوگیری از بروز سوراخ در دندان‌ها بسیار مهم است.